|
آسمون دلدادگی 
| ||||||||||||||||||||||||||
|
لینک دوستان
|
دوست داشتم از پاییز بنویسیم
پاییز ِ عزیز
که دوسِش دارم
به خاطر همۀ این شادیا و غمایی که هر سال مهمون قلبم می کنه
به خاطر اَبراش
باروناش
برگاش
کلاغاش
و تمام خاطراتش
دوست دارم پاییز ِ عزیز رو
کم کم به پاییز نزدیک می شیم
چیزی نمونده، شاید چند روز، از کوچکترین پنجرۀ اطاقمون هم که یه نگاه هر چند سطحی
به بیرون بندازیم، می تونیم حجم حضورش رو مزمزه کنیم
پاییز همیشه منو یاد خیلی چیزا می ندازه
فصل عاشقی
فصل عشقبازی رنگا
فصل رهایی و دل کندن از کهنگی و پوسیدگی
فصل پریدن
پریدن از چی ؟ از خیلی چیزا
از لباسای کهنه
برگای کهنه
دیدگاه های کهنه
و هر چی کهنگی
البته
گاهی وقتا ما برای تازه شدن و تازه کردن کمی عجله می کنیم
گاهی وقتا انتخابامون کمی عجولانه ست
گاهی وقتا که نیاز و ضرورت،
جای خودشون رو به چشم و هم چشمی و عجله می دن
گاهی وقتا که هزار تا نشونه بوده و هست برای باور تنهایی
و مایی که لجوجانه فریاد می زنیم
تنها نیستیم و دل خوش می کنیم به هیچ
و فراموش می کنیم که در همین نزدیکی هم می شه دل خوش کرد....
به همراهی که هرچند ازتو به رسم جاده دوره
ولی به رسمِ دل نزدیکه، خیلی نزدیک
پاییز تو راهِ
یه کم دقت کنی از مهر پیداست
حتی دراین دورانِ بی مهری
بازهم پاییز قشنگه و من عاشقشم
مهرتون افزون
پاییزتون خجسته.....
در پناه حق
یادش بخیر دورانی که مدرسه میرفتم با چه ذوقی برای تعطیلات عید و تابستون
تلاش میکردم و همیشه چشم می کشیدم که ای خدا کی می شه تعطیل شیم؟
بعداز تعطیلات معلم ادبیات موضوع انشاروهمیشه هم اولین جلسه بزرگ
روی تخته سیاه مینوشت : "تعطیلات خودرا چگونه گذراندید"؟
بعضی ازدوستام چقدر از زنگ انشا اذیت می شدند...
خدایی چه روزایی بودچقدر ناهار می گرفتم ازشون تا براشون انشا بنویسم
ازاون روزاخیلی گذشته ولی حسه نوشتن هنوز باهامه...
امروز داشتم تقویم رو نگاه میکردم،
دیدم تا شروع مدرسه ها چندروزی بیشتر نمونده...
گفتم امسال انشامواینجابنویسم...
موضوع انشاء : تعطیلات خود را چگونه گذراندید ؟
یاحق
دلم ساعتی می خواد که مونده باشه ،روی ساعتهای با "تو"بودن....
شب رو دوست دارم،نه به خاطرِستاره هاش......
شب رو دوست دارم نه به خاطرِسکوت وسادگیش....
شب رو دوست دارم چون دارم تو سکوت شب به گذشتنِ
قشنگترین و باشکوه ترین لحظه های باتو بودن فکر میکنم...
تو عصرِیخی که آدماش به دستِ هم پیر میشن نه به پای هم...
خوشبختی من پیدا کردن "تو" از میون این همه ضمیر بود ...
"تو"یی که برام بدیع ترین لحظه هارو آفریدی...
امروز تو رو باتمومِ وجود حس کردم...حسِ قشنگ و شیرین یه :همراهی"
حسی که خیلی وقته گمش کردم...خیلی جاها دنبالش گشتم....
فکرِاینکه خیلیها امکان داره بتونن همراهم باشن،به من این امکان رو میداد....
تا تک تک ِ اونا رو موردِآزمایش قرار بدم،آخرشم بفهمم
که نه بابااین اون همراهی که می خواستم نیست...
الان چندوقته بی حرف و بی آزمایش تو شدی "همراهم"
کسی که سالیانِ سالِ دنبالشم...
این روزها دلگرمی میخوام وگرنه چیزی که زیاده سرگرمی...
این روزا و لحظه های من گره خوردن با"تو"
داره بارون میاد...قشنگ و نم نم....
قشنگی بارون به اینه که به من مهلتِ فکرکردن میده....
کاریکه این روزه خیلی ها دوست دارن ازمن بگیرنش....
هیچ چیزِاین جهانِ پرعظمت رو جدی نگرفتم بی حضورِ"تو"
حتی عشق رو...
پس بیاو مثل ساحل،آروم باش تامثل دریا عمری بیقرارت باشم.
یاحق
باتو حرف میزنم ...تویی که همه ی ذهنم پراز تو وخالی از دیگرانِ... اما!!!!!!!!!!!! کنارم خالی از تو و پراز دیگرانِ... نازنین ،تو صبح من باش ....من تمومِ شبهای تاریخ رو تحمل میکنم..... روزهای آشناییمون یکی بعداز دیگری مثه یه قاصدک به آسمون پرواز میکنه.... "من وتو"و " تیرِ"چراغ برق دردمون یکیست... شب که میشه سرمون تاریک ودلمون پرازنور.... صبح که میشه سرمون سنگین و دلمون خاموشِ.... هرروزکه میگذره خواسته یا ناخواسته وابسته و دلبسته ی همدیگه میشیم، انگاررنگ یاسیِ دوستی با رنگِ آبی عشق آمیخته میشه و رنگِ ناشناخته ی زندگی بر بوم قلبِ من و تونقش میبنده... کاش باورمیکردی جهانم بی تو"الف"نداره..... امشب دلتنگت شدم،،،،،،،،، باورنمیکنی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ بغض هامو به آسمون سپردم!!!!! خدابخیر کنه بارونِ امشب رو.... یاحق
قدمت گلبارون....
این بارتو بگو "دوستت دارم"
نترس....!!!!
من آسمون رو گرفتم که به زمین نیاد.....  دفتــــــــر زندگیــــــم پـــــــر شــــــده از احسـا ســـات
احسـاســـاتی کـه بـاهـاش زندگـــــــــی می کنـــــــم
احسـاســـاتی کـه پــــر از تـــــــو و یــــــادت در
بــرگ بــرگ نوشتــــــه هامـه
نوشتــــــه هـایی کـه عطــــــــــرش تـوو
فضـــــای اتـاقـــــم پیچیـــــــده
عطــــــری کـه عشــــــــــــق تــــو عطــرآگینـــــش کــــرده
عشقــــــــــــی کـه تمــــــوم آسمـــــــون آبــــی
احســــــاسم رو تسخیـــــرکــــــرده
فــکر کنــــم آسمـــــون دیشـــــب حـــرف دلـــــمو بـه تـــــــــوشنیــــــــده
کـه امشـــــــب احسـاســــــــات منــو ستـــــــــاره بــــــــــــارون کــــــــــــرده
گـاهـــی دلتنگـــــــــــی هام به وسعــــــــــت آسمــــون ها میشــــه
می خـــــــــــــــوام بـــــــــرم از ایـــن کـــره خـــــاکـــی
تـا بـیکــــــــــران هـا تـا اوج تـا خـــــــــــــــدا
می خـــــوام دور بشـــم از هیـاهــوی مـــردم
از ایــن نـامهربــــــــــــونـی هـا
از رنـــــــج از درد از غـــــــم از حســـــــــرت
می خـــــــــوام رهــــــا بشــــــم
می خـــــــوام بــــــرم یـه دنیــــــای دیگـــــه
دنیــــــایـی شبیــــــه عــــــالم خیـــــــال
دنیــــایـی کـه مردمــــش همـــــــه ی رنـــگ ها
رو دوســـت داشتـــه بــاشن
امـــــایکرنـــــــــگ بـــاشن
امــــــانــه...تـــــوان رفتـــــــن نــــــــــــدارم
چــــــون تــــــــــو هستــــــــی
چــــون تــــــــــو مهربــــــون تـرینـــــــی
و بـا تـــــواز هیــــــــــچ نـامهربـــــــونـی دلــــــم نمـی گیـــــــره
بـا تــــــونـه رنـــــج معنــــــا دارد نـه درد نـه غــــــــم نـه حســـــــرت
مـی خـــــــــوام بـا تـــــــو رهـــــــا بشــــــم از تمـــــــوم قیــــدهـا
مـی خــــــــوام بـا تـــــــــــــو معنـــــــا بشـــــــــــــم
مـی خـــــــوام بـا تـــــــــو نفـــــــس بکشـــــــم
مـی خــــــوام از تـــــــو لبـریــــز بشـــــم
مـی خــــــوام بـا تـــــــو بمــــــونم تـا آخــــــــــــــرش
آخــــــرشهــر جــــایـــی بـاشــه مهــــــم نیســــــــــــــــــــت
مهـــــــم اینــه مـــــن تـا آخــــــرِزندگیـــــم بـا تـــــــو مـی مــــــونم
و تمـــــــوم عشــــــــق و احســــاسم رو تـوو مسیـــــر
فـــــدای تــویی مـی کنـــم کـه عشـــــــق آسمـــونیِ
آسمـــونِ آبـــی احســـاسم هستــــی
از احســـــاس مـــــــــــــن
تـا احســـــاس تــــــــــــــــــــــــــــو
یـه حــــــــس قشنـــــــگ بـه وجـــــــــود میــــاد
حــــس عــــــــاشقـــی
حــــس یکــــــی شـــــــــــــدن
حــــس پـــــــــــــــــــرواز
پـــــروازتا بـی کــــــران آسمـــــــــون هـا
آسمــــــونـیکـه مـــــاه ش تــــــــــــویی
و مهتـــــاب ش مــــــــــــــــن
مـــاه ی کـه وقتـــی بهـــش زل می زنـــم
چهـــــره ی تـــــو رو می بینــــــــــم
بـاهمـــــــه ی وجــــــودم
"دوســـــــــــتت دارم مـــــاه مـــن " لحظه هاتون پراز آرامش ....یاحق
خسته نیستم از آنچه که نیست وبایدباشد... خسته ام از نبایدهای کراری و آنچه که هست... یادش بخیربزرگي وصيت کرد که براي سلامتي عقلتان هويج بخوريد؛ همه خنديدند و کسي ندانست... که این روزها عقل همه در چشمشان است. دلم یک آلزایمر خفیف می خواهد
در پناه حق
دلم به وزن آفرینش گرفته....حرف ازجدایی و نزدیکی نیس....قدرِباهم بودن رو نمیدونیم...
تودنیایِ کوچیکِ قلبامون گرفتاریم....هیچ کس از ما نمی پرسه که چه وقت تحمل
شنیدن کلمه ی خداحافظ رو داریم....از عادتهای شخصیِ ما نمی پرسند...ازما هیچ نمیپرسند...
کاشکی مثه روزای عید هرروزمون روپر میکردیم ازعشق...دوست داشتنِ بی توقع....
کاشکی بینِ دلامون این همه گله دیوار نشده بود....همه اش هم رو فریب میدیم....
اگه بعداز قرنی یه بارم دل مون دریایی بشه خیلی زود طوفانی میشه....
میخوره به صخره های طعنه و یا داغون میکنه و یا داغون میشه....
چرا یاد نگرفتیم قانون وفاداری رو؟چرا سخت شده گذشت و گذشتن؟
یادنگرفتیم دوست داشتن و دوست داشته شدن رو....تو میدونی که من دوستت دارم ،
اینقدر خودت رو به کوچه علی چپ نزن ، گم میشی و
این شهر آنقدر شلوغه که شاید دیگه نتونم پیدات کنم........
خداوند ، گوش ها و چشم ها را در سر قرار داده است تا
تنها سخنان و صحنه های بالا و والا را جستجو کنیم . . .
بیاید تا هستیم بیشرقدر باهم بودن رو بدونیم.
یاحق
 برای روزهای بی وسوسه ات ... و تقدیری که راه نمی آید ... منت هم نمی گذارد
چه غربتی دارد از تمام پنجره های دنیا به خودت خیره شوی آدمی را ببینی با پالتوی بلند که شبیه تو نیست / اما محکوم به " تو " بودن است روزت را به زور کشف یک لحظه ی غیر تکراری شب کنی شب که شد تمام داشته هایت را روی زمین بچینی و ناباورانه ببینی شطرنج در تمام زندگیت لانه کرده .... شــــــــــــــاه داری که تاجش را به رخت می کشد و جان هیچ حرکتی ندارد اما تو زبان اعتراضت را غلاف میکنی.......... وزیری همیشه هست که چهار طرف ِ دستت را می خواند ........ رُخی که از تو دل ببرد ... وعمرت را مات ِ / نگاه کردنش کنی و خانه ای که / خیلی هم شبیه خانه نیست ..... دست میکشی از خودت .... خیره می شوی به نامهربان های اطرافت که انتظار مهربانی نداری ...تنها دلیل می خواهی ... که زندگی بــــــــــاید به زنده بودن / سر باشد ......... تمام دنیا در گوشت تیک و تاک می خورد .... ممتد می شود .... مدام میشوی .... با خودت / سینه به سینه ی دیوار / جریح می ایستی حرف می کشی از آن روی بهانه گیرت .... و دنیا ، بی تفاوت به کلنجارت / تیک میکند .... تاک میکند دغدغه می شوی دغدغه ای / که دستش بر سرت همیشه به تنبیه بلند بود ... آرام نمی شوی ... نه در آغوش کسی نه در قرص های خودت .... خودت را مرور می کنی ... هی مرور می کنی دنیایت میلنگد .... یک جای قصه ، نقش اول کتاب ، سر خم کرده یک جای خواب هایت با تعبیرش جور در نمی آید نمی فهمی ... هیچ وقت نمی فهمی چرا اینگونه ای .... چرا کم داری چیزی را که در دست دیگران هم زیادی نمی کند یک جای عقده هایت در حد شخصیتت نیست یک جای گریه هایت بی دلیل است ......................... و تو نمی فهمی .................................... فقط میفهمی یک جای کار می لنگد ............. پناه میبری ... به سجاده یا کفر گویی به آغوش اشتراکی ِ خانواده یا کافه ای که تنهایی ات را دود کنی به سکوت در روی دیگران یا فریاد در قبال ِ آینه باز هم دردی درمان نمی شود نه کاری از دست خدا بر می آید .......... تنها تو مانده ای ... که باید بپذیری ،گمشده ای در زندگی ات که چون همه با هم گم کرده ایم ،هیچ کس برایش خطر نمی کند .......... زندگی میکنیم .... در رخوت ِ هنجار هایی که ما را طلسم کرده اند خوابی مصنوعی برای فراموشی ِ آنچه که یاد / آمدنی نیست و هیچ کس ترجیح نمی دهد باز هم بگردد .... همه روزی کنار می آییم با نداشتنش ............. به این امید که دیگران نیز شبیه من هستند .......... و هیچ آفتی به قدر این شباهت به جان ِ بشر نیفتاد ......... بیاییدبیشترروداشتنِ داشته هامون فکرکنیم و قدرِباهم بودن هامون رو بدونیم.......
یاحق
|
درباره وبلاگ  میگن سه موقع دعا برآورده میشه یکی وقت اذون یکی زیر بارون یکیم وقتی دلی میشکنه..... من وقت اذون زیر بارون با دلی شکسته دعا کردم خدایا هیچ دلی نشکنه . . .
امکانات وب
Alternative content | ||||||||||||||||||||||||
| [ طراح قالب : پیچک ] [ Weblog Themes By : Pichak.net ] | ||||||||||||||||||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
